“ben çoğunluğun sesiyim” diyen adam, pek tanımadığı üstelik yanlış değerlendirdiği ‘çoğunluğun’ bir üyesi bile değildi. aslında var olmayan bir çoğunluğun şizofrenik hoparlörüydü sadece. ona “çoğunluğun sesi tek kişiden çıkmaz” diyen birine katlanamazdı...aslında “çoğunluğun sesi” , çoğunluğu pek beğenmeyen yine de onlar için üzülen ve kurtuluş çareleri düşünen bir hayalperest ya da hiç de üzülmeyip çoğunluğu bir amaca doğru çeken bir düzenbazdı.
serbest çağrışım da yaparım istersem :
“sanat toplum içindir” böylesine safdil ya da hınzır içerikli bir önermedir.
(bir de ç.ö.p. var; bahsetmek istedim; "Ç.Ö.P. : çok önemli parti"
itusozluk'de epey lafı geçmiş; nefdii.blogcu.com adresinde de, k.iskender'in bu partiyi kurma fikrinde olduğu yazıyor; konuyla alakalı bir açıklama gelecekse, asıl kurucu her kimse oradan gelecektir ya da gelmeyecektir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder