mim: yapmak zorunda olduğum ama yapamadığım?

goddes artemis tarafından mimlendim. bu sefer konu gerçekten hoşuma gitti. bir sıkıntı mim olmuş dağılmış anladığım kadarıyla. yapmak zorunda olduğun halde yapamadığın kolay işler vardır senin de mutlaka, diyor mim ve tabii açıklama istiyor.
demek ki şu sigara konusunu yazacakmışım illa ki; bir önceki tipitip yazısında da söylendiğim gibi, bir süredir sigara içmeyen bir insan olmak istiyorum. sigara içmenin savunulacak bir yanı var mıdır bilmiyorum; sigara içmeyi seviyorsan içmelisin? yani bu kadar basit. ama şöyle düşün; bir dünya dışı varlıksın ve bu gezegene geliyorsun. (sanırım bundan daha önce de bahsetmiştim) gezegende "söz sahibi" varlıklar özellikle dikkatini çekiyor çünkü oldukça etken varlıklar. her neyse, şudur budur, iğrenç yaratıklarmış, savaşlar, aptal inançlar, şunlar bunlar, hepsini açıklayabiliyorsun ama bir kısmının kurutulmuş otları kağıda sarıp, ucunu yakıp dumanını soluklamasını bir türlü anlayamıyorsun... işte o an, aracınla malikanemin önüne geliyorsun ve kısa bir hoş-beşten sonra ben sana açıklıyorum: sigara içme davranışı, insanın "yanlış", "tahlikeli", "hatta ölümcül", "pis" vs vs özelliklere sahip, en ama en salakça davranışıdır, diyorum ve "ne yapalım böyle işte" diyerek durumu sürüncemede bırakıyorum.
herkes hayatında bir dolu salaklık yapar ve genellikle aynı salaklığı mümkün olduğunca tekrarlamaz çünkü en basitinden koşullanma devreye girer. tamam, bazı salaklıkların dönüşü yoktur, olan olmuştur. bir gazla, omzuna "winona forever" dövmesi yaptırıp, daha sonra "wino forever" şeklinde bir "çevir kazı yanmasın" operasyonuyla "ben aslında şarapçıyım yahu" mesajı veren j.depp kişisi burada konu mankeni olarak rahatlıkla kullanılabilir. olabilir, aşk zekaya düşmandır zaten. öte yandan, g.w.bush gibi bir adamı tekrar başkan seçen amerikalı seçmenler de var? evet, onlar bir salaklığı tekrarlıyorlar ama amerikalılar öyle işte; zevksiz insanlar...
her neyse, ben sanırım normal biriyim ve tüm evrende "salakça bu, hiç şüphe yok" diye nitelendirilebilecek şeyleri tekrar etmemeye çalışıyorum. ama sigara? işte orada cafer bez getir sesleri duyulmaya başlıyor.
oysa sigara içmemek oldukça kolay bir şeydir. hepimizin peşinen inandığı ama aslında bir numarası olmayan bir milyon şeyden biridir "sigara alışkanlığına son vermek zordur" inancı. önemli olan tek bir şey vardır o da sigaradan hoşlanmamak. bu kadar basit. hoşlanmadığın şeyden uzak durursun; oldukça ilkel bir dürtüdür hatta bu...
"sigarayı bırakmak" deyimi yanlış bir kere; "sigara içmemek" olacak doğrusu. elbette yerini çekirdekle sakızla doldurmaya da çalışmamak gerek çünkü sigara her halde hiç kimsenin hayatına "aşırı düzeyde çekirdek yiyorum, bırakmak için sigaraya başlamam gerek" dürtüsüyle girmemiştir?
iki sene önce "dan" diye kesmiştim sigara içmeyi ama nefret etme yolundaki kendimi telkin etme çalışmalarım iki ay falan sürdü. "sigara içen bir insan salaktır, tek bir lafının bile kıymeti yoktur" diyordum, sigaramı tüttürürken. (tamam çok zekisin) sonuçta, gerçekten nefret ettim ve içmemeye karar verdim.
sigara içmeyi kesmek iştah açıyor, bu tabii ki doğru çünkü yediğin içtiğin şeylerin tadını, gerçek tadını almaya başlıyorsun.
takdir ettiğim, hatta onayladığım tek bir yasak bile yoktur şu "sigara içme yasağı" kadar. bir zamanlar otobüste sigara kahve içmek çok güzeldi gerçi. hatta dolmuşlarda bile sigara içerlerdi insanlar. şimdi düşünemiyorum bile otobüste sigara içmeyi; yani birinin içmesini...
sorun şu ki, bu aralar sigarayı seviyorum. yani hafif gıcığım ama yeteri düzeyde değil. hayatta sevdiğin şeyleri yapmalısın; sevdiğin bir şeyden kendini esirgemen sıkıntı yapar en basitinden. tabii ki sigara içme işini, "tekrarlanan bir salaklık" olarak görmeye devam ediyorum.

yapmak zorunda olduğum ama bir türlü yapamadığım başka kolay şeyler de var mutlaka; örneğin zamanında uykuya dalmak?

bir sıkıntıdan kaynaklanan bu mim ile bir sıkıntımı anlatmış oldum, iyi oldu...

pas: cevval diyor ki , cahil peri ve flynxs.