bir ruh çağırma seansından

“ben hiçbir duayı bilmiyorum?”

“bilmiyor musun? gerçekten mi?”
“yalan söyleyecek değilim ya! bilmiyorum işte!”
“o zaman sürekli besmele çek...”
“yani tüm seans boyunca mı?”
“hayır tabii ki; ruh gelene kadar!”
“ruh gelince kandırıldığını sanmaz di mi?”
“kandırılmak mı?”
“yani ben hiç dua okumadığım halde gelince... bunu anlamaz mı?”
“eğer gelmişse anlamamış demektir. başlayalım mı artık?”
“ama bu çok mantıklı! hem mantıklı olup hem de ruh çağırma seansları düzenleyebilmeniz çok enteresan?”
“lütfen küstahlaşmayın. ruhu ben çağıracağım; o yüzden önemli olan benim dua okumam...”
“o halde neden bir milyon besmele çekiyorum?”
“konsantre olabilmek için!”
“anlıyorum...”
“başlayabilir miyiz artık?”
“evet, tabii... lütfen...”
“...”
“bismillah mı diyeyim yoksa tam olarak mı söylemeliyim?”