17 Aralık 2008

oda gezisi

bedroom in arles, benim için oldukça özel bir resim. bir zamanlar bu "odayı" (flash isimli program aracılığıyla) interaktif (gibi) bir hale getirmiştim; işte pencere, çekmece açılıyor, yatakta biri oturuyor; döşemeden böcekler fırlıyor falan filan... oda.gezisi.com isminde bir site hazırlayıp, bunu yayınlamıştım hatta. ancak "ücretsiz servis veren" bir yerde barındığından, onlar kapanınca bu site de kapanmıştı. daha sonra toplamda 17 flash parçadan oluşan bu oyunumsu şeyi, bilgisayara kurulabilir bir hale getirmiştim. kendi halinde basit bir şey işte, hem de çok acemice yapılmış... 

vincent van gogh, ilk resim hasar görünce, odasının resmini iki kere daha yapmış. bu resimlerden birisi 1888 yılında yaptığı, amsterdam van gogh müzesinde bulunan, daha çok sevdiğim versiyon. diğeri de, 1889 yılında yaptığı; paris'te, orsay müzesinde... 

çoğunluğunu deviantart'dan bulduğum aşağıdaki versiyonlarda, diğer derlemelerdeki gibi çok çeşitlilik ve farklı yorumlama bulunmuyor. ne yapayım; olduğu kadar...

 


 

 

 
(teagan, bebe, sekiz yaşındaymış)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
(oda tasarımı - key west sanat müzesi)

 
(? bir müzeden oda tasarımı)

 




10 yorum:

  1. __odada dolaşmak çok zevkli olurdu :))) ....site kapanınca başka yerde yayınlasaydın keşke __

    YanıtlaSil
  2. __ üçüncüye bayıldım :))__

    YanıtlaSil
  3. yaklaşık 10mb boyutlarında bir uygulama ama vista işletim sisteminde çalışmıyor... buraya eklerim büyük olasılıkla...

    YanıtlaSil
  4. Ben çok severim bu resmi. Ne zaman görsem uzun uzun bakarım. Ve hep şunu merak ederim; "kendine ait oda"lara düşkün olanlar mıdır bu resmi bu kadar çok sevip bu kadar uzun uzun bakanlar?

    YanıtlaSil
  5. bence evet, aydan atlayan kedi.

    yıllardır çalışma odamın duvarında durdu bu resim.(şimdi odam yok ama resim hala duruyor, biyerlerde.)
    ayrıyeten van gogh hastasıyım...küçükken kirk douglas'ın filmini izleyip tanımıştım onu. filmi hatırlayan vardır sanırım.var mı? :)

    YanıtlaSil
  6. akIıma şey geIdi bunIara bakınca.. ben yazmayı cok seviyorum ki üzerine düşsem cok da iIerIerim biIiyorum ama bazen tıkanıyorum. Bir arkadasım var gayet depresif deriz aramızda (= Kendisi yazamadığım zaman bana bu tarz resimIer atar.. Bakarım uzun uzun. Odanın içinde kendimi düşünmemi istediğimi içinden cıkarıp, istedikIerimi ekIeyebiIceğimi faIan söyIer.. sonra bana geIirIer zaten (iIhamIar :) ) o geIdi akIıma.. (=

    YanıtlaSil
  7. aydan atlayan kedi ve mathy: sizin gibi düşünüyorum; zira her dönem "oda" çok öenmlidir benim için de...
    bu arada yazıda bahsi geçen, "oda gezisi" uygulamasını için, indirme bağlantısı ekledim. dediğim gibi, o kadar da matah bir şey değil ama bir zamanlar onunla çok övünürdüm:)

    YanıtlaSil
  8. okyanustaki rüzgar: derler ki, "bir eserde boşluklar olacak ki, insan o boşlukları kendi doldurabilecek" aslında hiç de bir zorunluluk değil bu bence. ama bu resimdeki "boşluk" tam senin dediğin gibi bir etki bırakabiliyor insanda...

    YanıtlaSil
  9. bende yıllar öncesinde bu resmi çalışmak durumunda kalmıştım. Ama senin kadar başarılı olamamıştım sanırım.

    YanıtlaSil
  10. judi; çok boş vaktim vardı:)

    YanıtlaSil