ters meditasyon: wwf posterleri

dünya doğayı koruma vakfı'nın (wwf - world wide fund for nature) temel amacı, dünyanın doğal ortamının bozulmasını durdurmak ve insanın doğayla uyumlu bir şekilde yaşadığı bir gelecek oluşturmak.* dünya bizim oyun sahamız ama dünyayı dünya yapan tüm canlıların da oyun sahası. insan, "insan" "dünya" hayvan" gibi binlerce kavram oluşturabildiğinden, "hepsi benim için" diye düşünüyor ama sırf gak guk edebildin, şehirler kurabildin ve her şeyi isimlendirebildin diye sana ait olmuyor gezegen. şu (o bu şu) hayvana "kedi" dedin ama yok ki evrende kedi diye bir şey? en azından senin türünün haricindekiler için: götünden uydurduğun bir kelime o sadece, sana benzeyenlerle rahat anlaşabilmek adına... tabii ki ayrımlar, sınıflandırmalar yapabilmek muhteşem bir yetenek, ama bu yetenek seni diğer canlılardan, onların efendisiymiş gibi hissetmeni gerektirerecek kadar üstün kılmıyor. şüphesiz evren (tüm evren) senin tek bir kavramını, kelimeni anlamıyor. zira anlamak dediğin şey de tamamen götünden uydurduğun bir şey... yani balkonuna konan götü boklu güvercinle senin aranda, evrensel açıdan bakıldıkta (kim bakacaksa?) pek bir fark yok...

bedenindeki ortalama 100 trilyon hücrenin sadece %10'unun sana ait olduğunu, geri kalanların sahiplerinin bakteriler, mantarlar ve diğer mikroplar olduğunu biliyor muydun?**

çoğu zaman vücudumuzu 90 trilyondan fazla mikropla, kavgasız gürültüsüz paylaşıyoruz. ama bazen kan emen tahrakurusu, bit, pire gibi hayvanlar vücudumuza girdiğinde, herpes simplex ya da insan papilloma virüsü dış deride siğil ya da sivilcelere yol açtığında, bu ahenk karmaşaya dönüşür. böyle durumlarda antibiyotik kullanmaksa, hastalık yapan organizmalarla birlikte, lactobacillus acidophilus gibi yararlı bakterileri de öldürdüğü için ekosisteme de zarar verir.
mikroplarla yaşamak biyolojik bir denge yasası gerektiriyor. bununla birlikte, çoğu zaman üzerimizde taşıdığımız mikroskopik yaşamdan habersiz, mutlu bir şekilde yaşıyoruz.

evet, şuraya getirmek istiyorum, dünya bir organizma ve insan bu organizmanın gerçekten de çok küçük bir parçası. hatta daha da abartmak istiyorum, samanyolu galaksisi bir organizma ve dünya onun çok küçük bir parçası. galaksiler ve evren de işin içine girerse "abartma" işinin sonu gelmez... peki insanın, bu denli sikindirik ölçülerde küçük olan insanın, kendini abartması hangi akla hizmet? yoksa koca dünyanın, keneleri, pireleri, siğilleri, sivilceleri miyiz biz; koca dünyayı kocaman bir sivilce haline getirmeden işini bitirmeyecek?